Kurczak z papryką z kokosową nutą

I to wcale nie smakuje po tajsku. A z ryżem pychotka...

"Kurczak z papryką z kokosową nutą"

- kilka kawałków kurczaka, ok. 1,5 kg

- 1 posiekana cebula

- 3 ząbki czosnku, posiekane

- 2 duże pomidory bez skórki i pestek w kosteczkę

- 2 czerwone papryki pokrojone w paski

- sól, pieprz

- 2/3 puszki mleka kokosowego

- ew. ziel.pietruszka

Cebulę i czosnek szklimy na oliwie. Wkładamy kawałki kurczaka i obsmażamy ok. 5 min. Dodajemy paprykę, pomidory i dosmaczamy. Dusimy na małym ogniu kilka minut, wlewamy mleko kokosowe. Ew. dodajemy pietruszkę. Znowu dusimy ok. 10 min do miękkości. Gotowe!

Zupa fasolowo-ziemniaczana z posmakiem pesto

Kocham kartoflanki... i lubię fasolowe... A najbardziej ich połączenie:). Dodatek pesto sprawia, że jesienny charakter zanika, a pojawia się posmak wakacji i podróży. Co prawda moja mama, która przyjechała wczoraj w odwiedziny spróbowała tej zupy i powiedziała "Fajnie, że ugotowalaś grochówkę. Tata się ucieszy..." ;)))

"Zupa fasolowo-ziemniaczana"

- 50 dag świeżej fasoli /ew. mrożonej/o dużych ziarnach

- 30dag ziemniaków pokrojonych w kostkę

- 1 cebula w kosteczkę

- 2 łyżki zielonego pesto

- 6 szklanek wody ew. bulionu z kury

W dużym garnku rozgrzać oliwę, wrzucić cebulę, zeszklić. Na to wsypać podgotowaną wcześniej fasolę i surowe ziemniaki. Zalać wodą lub bulionem i gotować na niewielkim ogniu ok.20-25 min. Dodać pesto, posolić, popieprzyć. Zmiksować i rozlać do miseczek.

Placek ze śliwkami

Ymmm... nie ma -jeśli o mnie chodzi - lepszego placka. Nic nie przebije słodkiego zapachu ciasta zmieszanego z aromatyczną wonią śliwek. Nawet odgłosy burzy tłuczącej się za oknem nie są wtedy w stanie zepsuć poczucia bezpieczeństwa i harmonii w domu wypełnionym tą fascynującą mieszanką. No, może jeden pies nie docenia terapeutycznych właściwości ciasta i rozpaczliwie próbuje znaleźć miejsce, z którego uderzenia piorunów nie będą tak dokuczliwe ;)

"Placek ze śliwkami"

-250g zimnego masła

- 400g mąki

- 100ml zimnej wody

Nadzienie:

- 1 kg wypestkowanych śliwek pokrojonych na części

- 100g cukru

- cynamon

- 1/3 szklanki pszennej mąki

Mąkę wsypujemy do malaksera z tnącymi nożami albo na stolnicę, jeśli wyrabiamy ciasto ręcznie. Dodajemy pokrojone na kawałki masło, wodę i zarabiamy krótko. Jeśli się nie klei dodać jeszcze łyżkę wody.

Robimy kulę i wkładamy ciasto do lodówki chociaż na godzinkę.

Do miski wsypujemy suche składniki na nadzienie, mieszamy i dodajemy śliwki. Można skropić sokiem z cytryny.

Ciasto dzielimy na dwie porcje. Jedną wykładamy dno tortownicy, podnosząc nieco brzegi. Układamy na niej owoce, a z drugiej części ciasta wycinamy paski i układamy kratkę na ich powierzchni. Można posmarować mlekiem albo roztrzepanym jajkiem i posypać cukrem.

Ciasto wstawiamy do piekarnika nagrzanego do 200stC i pieczemy do zrumienienia, czyli ok. 35 min.

-

Koktajl z mango i banana"

Mango... najlepsze, jakie w życiu jadłam trafiło mi się w Indiach. Soczyste, świeżo obrane, rozpływające się w ustach...

Ale można już kupić i w Polsce owoce całkiem nie najgorzej jakości. Może tak nie pachną, nie kuszą słodyczą... no i nie są tanie:). Ale można je cudownie rozmnażać. Chociażby w przepysznych i zdrowych koktajlach....

"Koktajl z mango i banana"

- 1/2l jogurtu naturalnego

- 1 mango

- 1 banan

- 2-3 listki świeżej mięty

Owoce obieramy ze skórki, wyjmujemy pestkę z mango / można spróbować wsadzić ją do doniczki - mnie się udało kilka razy wyhodować avocado/. Wszystko wrzucamy do miksera i miksujemy najpierw na wolnych, a potem na wyższych obrotach. Pod koniec

Nalewka śliwkowo-wiśniowa

Śliwki popatrywały na mnie z półmiska... Ale tarta stała już upieczona, brzuch odmawiał dalszego przyjmowania owoców... z braku przestrzeni.

W zeszłym roku, kiedy zostałam zasypana klęską śliwkowego urodzaju, zrobiłam śliwowicę. Owszem, jest z radością degustowana przez moich przyjaciół rodzaju męskiego, ale nijak się ma do damskich gustów.

Postawiłam więc nalewkę śliwkowo-wiśniową. Ma słabszą moc, a smak wielce intrygujący ;)

"Nalewka śliwkowo-wiśniowa"

- 1 kg śliwek wypestkowanych w 2/3

- 1/2 kg wiśni

- dobra szklanka płynnego miodu /ew.cukier/

- 1l wódki

- 3 goździki lub pół laski wanilii

Śliwki wrzucić do słoja, zalać wódką, dodać goździki. Postawić na ok. 2 tygodnie w jasnym, ciepłym miejscu.

Wiśnie zalać szklanką miodu i też odstawić na dwa tygodnie.

Zlać oba nalewy, wymieszać i zostawić w jakimś naczyniu na tydzień. Rozlać do butelek i poczekać chociaż 5-6 miesięcy:).

Placek z malinami z kokosową chmurką

Maliny aż się prosiły, żeby coś z nimi wreszcie zrobić... Moi chłopcy znudzili się nimi i żadne argumenty w stylu "jedzcie, to tyle witamin.." na nich nie działają. Przyznaję, że na mnie też by nie działały...

Ale zapach pieczonego placka działa! Na nas wszystkich! I wierzę, że spora część witamin też się w nim zachowa... zwłaszcza w części wypchanej malinami...

A to ciasto smakuje przewybornie:)))

"Placek z malinami z kokosową chmurką"

- 400g mąki pszennej

- 160g cukru pudru

- 200g masła

- 2 żółtka

- 2 łyżki bardzo zimnej wody

Nadzienie:

-100g wiórków kokosowych

- 2 łyżki stopionego masła

- 0,5 kg malin

- 1/2 szklanki cukru

- 2 - żółtka

- 3 łyżki gęstej śmietany

Masło siekamy, mieszamy ręką lub w malakserze z pozostałymi składnikami jak najkrócej. Zawijamy ciasto w folię spożywczą i wkładamy do lodówki na godzinę - nie dłużej niż dwa dni ;).

Potem je wyjmujemy, dzielimy na dwie części. Jedną wykładamy formę do pieczenia, przykrywamy papierem do pieczenia, obciążamy ryżem bądź fasolą i pieczemy w nagrzanym do 180stC piekarniku ok. 15 min. usuwamy papier i studzimy.

W tym czasie szykujemy nadzienie:

Mieszamy masło, wiórki kokosowe, cukier, żółtka i śmietanę w dużym naczyniu. Wsypujemy maliny i ponownie mieszamy. Wykładamy masę na upieczony spód, drugą część ciasta rozwałkowujemy i przykrywamy nią dół dociskając dobrze brzegi do spodu. Robimy na środku nacięcie, żeby para miała którędy uciekać. Można posmarować mlekiem i posypać cukrem lub wiórkami, tylko trzeba uważać, żeby się nie przypaliły.

Pieczemy ok. 20 min do zrumienienia.

Prawdę mówiąc to ciasto to niebo w gębie ;)

Duński kociołek

Desperacko chciałam zrobić z tej indyczej piersi coś, co jednak by odbiegało od tych dań, które robiłam wcześniej. Przerzuciłam kilka książek kucharskich zatrzymując się nie wiadomo dlaczego w wypiekach... ale dopiero w starych wycinkach z gazet znalazłam coś, co się nazywało "Duńskim kociołkiem"...

Ja tam lubię Duńczyków.... i Kopenhaga ładna. Widziałam idącego ulicą Andersena... przynajmniej tak wyglądał.. więc skusiłam się na ten ich "kociołek"...

"Duński kociołek z indykiem w środku"

- pierś z indyka, średniej wielkości

- dwie pory pokrojone w talarki

- 2 ząbki czosnku

- dwa duże pomidory obrone ze skórki, pokrojone w plastry

- szklanka kremówki

- starty ser mozzarella

-sól,pieprz

Pierś indyczą kroimy na równe, 1cm plastry. Pora kroimy w talarki, czosnek siekamy.

Na patelni krótko obsmażamy kotlety na oleju. Przekładamy je na talerz, a na tym samym tłuszczu smażymy pora i czosnek.

Rondelek natłuszczamy, wykładamy na jego dno przesmażonego poa z czosnkiem. na tym układamy warstwę kotletów, a na nich plastry pomidorów. Posypujemy wszystko serem i zalewamy kremówką.

Pieczemy na 180 stC około 30-40 min.

Pysznie smakuje z białym ryżem!

Ciasto z cukinią i morelami

Nie widziałam go... pewnie 25 lat? A on tu pisze, że przyjeżdża... Jutro wieczorem. Nie wiem, czy najpierw mam sie rzucic do kuchni czy do fryzjera ;)?

Kuchnia była bardziej po drodze... a ciasto musiało być takie, żeby trzymało dłużej wilgoć. I było INNE. Ale koniecznie powalająco dobre ;)

"Ciasto z cukinią i morelami"

- 220g mąki pszennej

- 1 łyżeczka sody

- 1 łyżeczka proszku do pieczenia

- 150g cukru

- 150g miękkiego masła

- 2 jaja

- 150g startej cukini

- 2 morele drobno pokrojone albo 4 suszone

- 1/4 szklanki mleka

W malakserze ucieramy masło, cukier, dodajemy jaja. Następnie cukinię i morele. Na końcu wspypujemy mąkę, proszek do pieczenia i sodę, dolewamy mleko.

Przekładamy ciasto do nasmarowanej tłuszczem formy i wstawiamy do nagrzanego do 180stC piekarnika na ok.45 min.

Po upieczeniu można oblać lukrem z dodatkiem wkrojonych suszonych moreli. Ja lukru nie robię, bo po pierwsze: nie umiem, a po drugie: to są dodatkowe kalorie :).

Szarlotka dla skończonych leniuchów

A może dla nieskończonych leniuchów? Byłoby logiczniej... ale język polski ma tyle niespodzianek:))

Tak czy siak zrobienie tego ciasta zajmie 5 min w optymalnych warunkach i ciut więcej w mniej sprzyjających... Trzeba tylko pamiętać, żeby mieć w lodówce gotowe płaty ciasta francuskiego...

"Szarlotka dla /nie/skończonych leniuchów"

- płaty ciasta francuskiego

- ok. 3-4 jabłek

-cukier z cynamonem

Wykładamy większą częścią ciasta formę do pieczenia, nie musimy jej smarować:). Nakłuwamy.

Jabłka obieramy ze skórki, wykrajamy środki, kroimy na cieniutkie plasterki i układamy na cieście. Posypujemy cukrem z cynamonem. /Można też wrzucić jabłka do garnka i poddusić lekko z cukrem/. Z pozostałego ciasta wykrajamy paski i układamy z wierzchu kratkę. Można znowu posypać cukrem dla ozdoby, ciasto nie jest słodkie!

Wsadzamy do piekarnika na ok. 25 min przy 190stC. Ot, i cała filozofia :)

A z bitą śmietaną - delicje!

Zupa z cukinii

Uwielbiam, jak moi goście potrafią, lubią i chcą gotować! A Dorota i Krzychu mieli te trzy cechy razem. A celebrując jeden posiłek z niekłamaną przyjemnością opowiadali, co jeszcze można zrobić.

A że mnóstwo produktów było w ogródku, tuż pod ręką, planom nie było końca.

Najpierw Dorota zrobiła zupę z cukinii...

"Zupa z cukinii"

- jedna większa lub dwie mniejsze cukinie pokrojone w kostkę

-6 gałązek tymianku lub suszony - łyżeczka

- cebula pokrojona w kosteczkę

- 2 ząbki posiekanego czosnku

- 1 duży pomidor obrany ze skórki, pozbawiony pestek, pokrojony w kostkę

- sól

-pieprz

-ew.śmietanka do smaku

- kostki lub kulki mozzarelli

Cukinię zalewamy w garnku gorącą, osoloną wodą. Gotujemy. Dodajemy listki tymianku.

Na patelni obok wlewamy 2 łyżki oliwy, wkładamy cebulę i solimy. Podgrzewamy, dodajemy czosnek, smażymy na szklisto. Dodajemy pomidora lub pomidory.

Przelewamy zawartość patelni do garnka, czekamy jeszcze 5 min. Wyłączamy ogień, doprawiamy solą i pieprzem, miksujemy. Ew. dolewamy śmietanki do smaku.

Na talerze wkładamy kawałki mozzarelli, zalewamy gorącą zupą. Ser się delikatnie rozpuści :)

Serek Babuni

Ciekawa jestem, czy to rzeczywiście poznański wymysł... albo chociaż wielkopolski. Tak czy siak, pasuje do regionu, a w Poznaniu można go też znaleźć w sklepach. W przeciwieństwie do Warszawy:). Na pewno przepis ten powinien się znaleźć w każdym oszczędnym domu. A po mojej lodówce plątał się kawałek białego, tłustego sera. I tak już do niczego mi nie pasował.

Moja Babunia robiła z czegoś takiego "śmierdziuszka". Z dodatkiem kminku. Uwielbiałam go, choć kminek starałam się wydłubywać widelcem.

/Bycie dorosłym ma te zalety, że można sobie wszystko przyrządzić po swojemu ;)/

"Serek oszczędnej Babuni"

- pół kilo białego, najlepiej tłustego sera

--1 żółtko

- łyżka masła

- sól

- pieprz

Serek rozdrabniamy widelcem, stawiamy w ciepłym miejscu i czekamy, aż zgliwieje. Można to przyspieszyć nagrzewając piekarnik, wyłączając go i wstawiając doń ser.

Na patelni rozpuszczamy masło, wrzucamy na nie ser i smażymy czekając, aż ser się rozpuści. Wyłączamy ogień i wrzucamy żółtko szybko i dokładnie mieszając je z masą. Solimy, pieprzymy. Przelewamy do miseczki i czekamy, aż masa zastygnie. Najlepiej w lodówce.

Bardzo dobre do chleba!

Placek z jabłkami wyborny

Jabłeczniki i szarlotki... moje ukochane wypieki. Po pierwsze nic tak nie smakuje jak takie ciasto z kleksem bitej śmietany. A po drugie zawsze można sobie wyobrazić, że się zjada upieczone owoce, a nie jakieś tam... kaloryczne ciasto ;). W końcu nie jest aż tak groźne...

Jabłka wróciły po krótkiej przerwie i zaczynają królować na straganach. Zapieczone w delikatnym cieście smakują wybornie.

"Placek z jabłkami wyborny"

Ciasto:

- 400g mąki pszennej

-kostka zimnego masła 250g

- 7 łyżek bardzo zimnej wody

-łyżka spirytusu lub octu jabłkowego

Nadzienie:

- 1 kg jabłek

- 150g cukru

- łyżka cynamonu

- sok z 1 limonki

Masło kroimy na kawałki. Wszystkie składniki zarabiamy krótko albo w malakserze z metalowym nożem, albo szybko zagniatamy. Robimy z ciasta kulę i wkładamy do lodówki co najmniej na godzinę.

W tym czasie jabłka obieramy i kroimy na plasterki, które mieszamy delikatnie z cukrem, cynamonem i sokiem z limonki.

Ciasto dzielimy na dwie części. Jedną wałkujemy i wykładamy nią dno okrągłej tortownicy. Układamy na niej mieszankę jabłkową. Wałkujemy drugą część i przykrywamy nią jabłka, dokładnie zlepiając brzegi. Na środku ciasta robimy dwa nacięcia, żeby para mogła się wydostawać w trakcie pieczenia.

Wstawiamy do piekarnika nagrzanego do 190stC. Pieczemy ok. pół godziny.

Groszek pachnący miętą

Czasami wydaje nam się, że coś lub kogoś dobrze znamy. Trzymamy się wyrobionej opinii i raptem odkrywamy, że nijak nie przystaje do rzeczywistości:). Dobrze jeszcze, jeśli zaskoczenie jest przyjemne;).

Biję się w piersi, że na każde wspomnienie kuchni angielskiej krzywiłam wyniośle nos. Pamiętałam bułki, którymi mogłam rozbijać wytworne talerze i niejadalne papki, podsuwane mi gdzie niegdzie. A jednak z pokorą muszę przyznać, że aby coś polubić, trzeba poświęcić temu więcej uwagi. Tego lata odkryłam dla siebie sos miętowy. I groszek z miętą. Cudownie komponujący się z pieczonym udkiem kurczaka. Oraz inne dania, na które poprosiłam grzecznie o przepisy.

"Groszek pachnący miętą"

- pół kilo świeżego groszku

- trzy gałązki mięty

- oliwa "na oko"

- sok z połowy limonki sól, pieprz

Gotujemy groszek w osolonej wodzie ok.15 minut. Odcedzamy. Wrzucamy do niego liście mięty. Miksujemy dolewając tyle oliwy, żeby zrobiła się puszysta pulpa. Doprawiamy sokiem z limonki, solą i pieprzem.

Stałam się absolutną fanką tego dodatku!

Nalewka z jeżyn

Trochę cierpkie, przypominające wyglądem maliny. Potrafią być zaskakująco słodkie. Najpiękniej pachną te leśne. Tylko kto ma czas jeździć do lasu i szukać w nim kłujących krzaków?

Ja znam takie miejsce... na Mazurach. Po prostu przejść nie można, chyba tylko w długich spodniach. Inaczej ma się wszystko podrapane.

Nalewkę jednak zrobiłam w zeszłym roku z normalnych jeżyn kupionych na lokalnym rynku. I też pachnie i smakuje wspaniale.

"Nalewka jeżynowa"

- ok.1,5kg jeżyn

- 1 kg cukru

- 1l spirytusu zmieszanego ze szklanką przegotowanej wody

Owoce opłukać. Rozgnieść delikatnie i wymieszać z cukrem. Przykryć cienkim płótnem i odstawić w słoneczne miejsce na 3 dni.

Następnie wymieszać z alkoholem i przelać do szklanego słoja, ponownie odczekać 3 dni.

Zlać nalew przez sito i odstawić na kilka dni do sklarowania.

Przefiltrować przez bibułę /lub chusteczkę do nosa ;)/. Rozlać do butelek i odstawić w chłodne miejsce na 6 miesięcy.

Deser z serka ricotta na dobrą figurę

- Wpadnę do ciebie na kawę, tylko niczego nie piecz! - słyszę to prawie za każdym razem, kiedy umawiam się z którąś z moich przyjaciółek. Każda z nich jest ładna, zadbana, o dobrym sercu i oczywiście... na diecie!

Opanowałam więc deser, który pozwala cieszyć się słodkim smakiem, a nie wyrządza szkód na figurze. Sama natura!

"Deser z serka ricotta dietetyczny"

-400g serka ricotta

- 100g miodu

- świeże owoce pokrojone w cząstki

- sok z limonki

- ew.łyżka cukru

Serek miksujemy z miodem. Przekładamy do pucharków i chłodzimy w lodówce kilka godzin. Układamy na wierzchu owoce wymieszane z sokiem z limonki i cukrem. Gotowe.

"Nijakie" ciasto Oleksandry

Lato to cudowna pora roku. Te krótkie wyjazdy, spotkania z dawno niewidzianymi przyjaciółmi gdzieś w plenerze... Aż przychodzi moment, w którym najfajniejszy jest powrót

do domu. U mnie to było wczoraj. Przyjechałam z Mazur, przedarłam się przez powitalny taniec psa, kładące się na stopy koty.

Z kuchennego stołu błysnęło do mnie galaretką upieczone ciasto. Ucieszyłam się.

- A jakie ciasto upiekłaś? - zapytałam Oleksandrę.

Zmarszczyła na chwilę czoło, machnęła ręką.

- A takie tam... - odpowiedziała. - Nijakie.

"Nijakie" ciasto Oleksandry

- 3 jajka

- 100g cukru

- 100g masła

- 1 łyżeczka proszku do pieczenia

- 1 łyżka majonezu bądź kwaśnej śmietany

- 200g mąki

- 3 łyżki cukru na "krem"

- dowolne owoce, np. plasterki brzoskwiń

- opakowanie galaretki w proszku

Do miksera wrzucamy masło, cukier, 3 żółtka, potem mąkę, proszek i majonez lub śmietanę.

Wykładamy ciasto na wysmarowaną niewielką blaszkę do pieczenia. Na wierzchu układamy owoce i pianę ubitą z 3 białek i 3 łyżek cukru. Pieczemy ok.20min przy 180stC. Po przestudzeniu zalewamy gęstniejącą galaretką.

Zupa wiśniowa dla małych i dużych

Smaki dzieciństwa.. Ulubione:)

Taka zupa wiśniowa.... Słodka, delikatnie przypominająca konsystencją kiesiel...

Nie mogę zrozumieć, dlaczego żadne z moich dzieci nie stało się jaj fanem. Ja ją uwielbiam! Zwłaszcza rozgrzana słońcem.. Jeśli oczywiście jest. Co nie jest takie pewne tego lata...

"Zupa wiśniowa"

- pół kilo wiśni, najlepiej wypestkowanych, ale obejdzie się ;)

- pół laski cynamonu

- dwa goździki

- osobno ugotowany drobno makaron

- pół kisielu z czerwonych owoców

- cukier do smaku

Wiśnie gotujemy z cukrem, cynamonem i goździkami. Pod koniec zaciągamy kisielem rozprowadzonym w wodzie. Podajemy na talerzu z makaronem, najlepiej przestudzoną. Jest przepyszna!

Babka kokosowa

Jadę na Mazury. Mamy tam maleńką, lokalną tradycję. Pod kapliczką Matki Boskiej spotykają się wszyscy mieszkańcy wsi... i tacy jak my... na dokładkę. Na świeżym powietrzu odbywa się msza... zawsze świeci słońce, a w dali połyskuje jezioro... Jest pięknie.

A potem wszyscy idą do ogrodu sąsiadów. Na imprezę. Jest ognisko, kiełbaski. Ja piekę przeważnie ciasta. W tym roku zabieram babkę kokosową. I imbirowo-ananasową. Zobaczymy, czy się spodobają ;)

"Babka kokosowa"

- 150g masła

- niepełna szklanka cukru

- cukier waniliowy

- szklanka lekko ciepłego mleka

- 4 jaja

- 100g wiórków kokosowych

- 1 łyżeczka proszku do pieczenia

- 280 g mąki krupczatki

Do miksera wrzucamy masło i cukry, mieszamy. Wrzucamy żółtka. Dodajemy mąkę, mleko, proszek do pieczenia, wiórki kokosowe.

Białka ubijamy osobno, łączymy z masą.

Przelewamy do wysmarowanej formy i pieczemy ok.40 min przy 170stC.

Cukinia Oleksandry

Nieważne, ile mamy lat... to zawsze takie przyjemne, kiedy czujemy się otoczeni czyjąś troską.

Wróciłam z Londynu późnym popołudniem. Przespałam w samolocie moment z kanapkami, poza tym wiadomo: gdzie wielkie buły a gdzie dieta? ;) Co nie zmieniło faktu, że raptem poczułam się potwornie głodna a wiedziałam, że moje dziecię nie wpadło na to, żeby kupić mi kawałek chleba. Przecież mleko i chrupki to wystarczające pożywienie.

Dlatego widok kuchennego stołu, na którym Oleksandra ustawiła placuszki z cukinii i talerz z warzywami z patelni był jednym z milszych, jakie ostatnio pamiętam :)))

"Placuszki z cukinii Oleksandry"

- 2 średnie cukinie

- mąka

- jajko

-sól, pieprz

- 2 pomidory

- 2 ząbki czosnku

- majonez

- starty żółty ser

Cukinię myjemy, kroimy na plastry. Solimy, pieprzymy. Każdy z nich obtaczamy w mące, następnie rozbełtanym jajku i krótko obsmażamy na oliwie na patelni. Układamy na dużym talerzu.

Czosnek siekamy drobniuteńko bądź wyciskamy i mieszamy z dwiema łyżkami majonezu.

Pomidor kroimy w plastry.

Na każdym kawałku cukinii układamy pomidora, smarujemy majonezem i posypujemy tartym serem.

Fantastyczna przekąska!

Pomidorowe kulki mięsne

Chciałam zrobic letnie danie, spojrzałam za okno.. i nie mogę powiedzieć, że mnie zmroziło. Ale na pewno zatęskniłam za czymś ciepłym, tradycyjnym i dobrze układającym się w brzuszku. Takim jak kotleciki mielone. Tylko przyrządzone trochę inaczej.

"Pomidorowe kulki mięsne"

- pół kilo mielonego mięsa, jakie lubimy

- 2 ząbki posiekanego czosnku

- 3 jaja

- mały słoiczek przecieru pomidorowego

- zioła jak np. majeranek bądź oregano

- tarta bułka

Wszystkie składniki starannie wymieszać. Bułkę tartą dać "na oko" tak, żeby mięso było spójne. Formować niewielkie kulki w dłoniach zmoczonych zimną wodą i smażyć na oleju po mniej więcej 3 min z każdej strony, ale to trzeba patrzeć, kiedy mięso jest dosmażone.

Pysznie smakują oczywiście z ziemniakami posypanymi koperkiem albo i nie.

Papryka z czosnkiem

Papryka, papryka... Podobno jedyne warzywo, które nie traci cennych składników w trakcie gotowania, a nawet zatrzymuje je będąc już w postaci proszku. Tak czy siak, pachnie w kuchni obłędnie i zawsze mam na nią ochotę.

"Papryka z czosnkiem"

- 2 cebule drobno posiekane

- 2 posiekane ząbki czosnku

- oliwa do smażenia

- 4 średnie papryki pokrojone w paseczki

- sól i pieprz

Na dużej patelni podgrzewamy oliwę, wrzucamy cebulę, po chwili czosnek. Kiedy się zeszkli, ale zanim zbrązowieje, dodajemy paprykę. Podsmażamy, czekamy aż puści sok, ew. dodajemy nieco wody. Przykrywamy przykrywką i dusimy ok. 20-30 min.

Pyszny dodatek, a jak się włoży jakąś kiełbaskę, to i główne danie.

Cukinia z parmezanem i octem balsamicznym na szybko

Edyta z poświęceniem przytargała dla mnie cukinie. Kilka. Ogromną zieloną, małe zielone i takież żółte. Zielone zaraz usmażyłam z czosnkiem, limonką i odrobiną musztardy. Przy żółtych już nie miałam pomysłu. Aż zajrzałam do sekretnego notesiku z przepisami. Przyjemnie "odkrywać na nowo" przepis już zapomniany... A że szybki i prosty?....

"Cukinie z parmezanem na szybko"

- 2 średnie cukinie jak najświeższe

- 150g parmezanu, njalepiej świeżo pokrojonego

- ocet balsamiczny, np. malinowy ;)

-sól, pieprz

Cukinie myjemy, odcinamy końce, kroimy w cieniutkie plasterki. Posypujemy solą i pieprzem. Przykrywamy pokruszonym lub w plastrach parmezanem, skrapiamy octem balsamicznym. Podawać od razu.

Kurczak Luigi'ego

Luigi lubi Warszawę. Co prawda bywa tu nieczęsto, tylko na gościnnych wykładach na Uniwersytecie. Tak, smakują mu nasze potrawy, ale... /Tu się rozmarza jak każdy człowiek, który przypomina sobie swoje ulubione dania. Zabawne, że wszystkim ludziom wykwita wtedy taki nieśmiały uśmiech, a spojrzenie ginie w nieokreślnej dali... ;)/ Ok, ulubionym daniem Luigi'ego jest kurczak z czarnymi oliwkami. W jego domu pojawiał się często na stole, zwłaszcza późnym latem. Pachnący rozmarynem, szałwią, tymiankiem...

"Kurczak Luigi'ego ulubiony"

- ok. 1 kg kurczaka w porcjach

- 1 duża cebula, pokrojona

- 2 posiekane ząbki czosnku

- 2/3 szklanki białego, wytrawnego wina

- drobno posiekane zioła typu tymianek, majeranek, rozmaryn

- sok z połowy limonki

- 100g czarnych oliwek

-sól, pieprz

- oliwa do smażenia

W rondlu na oliwie podsmażamy cebulę, dodajemy czosnek. Wrzucamy kurczaka, obsmażamy. Wlewamy wino i czekamy chwilę, aż odparuje. Wsypujemy zioła, oliwki. Solimy, pieprzymy. Przykrywamy i dusimy ok. pół godziny, do miękkości. Przed podaniem kropimy jeszcze sokiem z limonki, to kurczakowi naprawdę dobrze robi :).

Słodkie ciasto z pomidorami

-Ciasto z pomidorami?! - Edyta przekazała mi spojrzeniem całą swoją dezaprobatę do tego pomysłu. A przecież jest wielką fanką potraw, które mają w przymiotniku "słodkie".

Ja jednak się uparłam upiec pomidorowego "dziwoląga". I jakież miłe zaskoczenie, kiedy z pieca wyjęłam pachnące przyprawami, w ciepłym kolorze ciasto.

A Edyta nie spróbowała, bo wyjechała na weekend. Może żałować ;)!

"Słodkie ciasto z pomidorami"

- 500g mąki

- 2 łyżeczki proszku do pieczenia

- 2 jaja

- 2 łyżeczki cynamonu

- 1,5 łyżeczki startej gałki muszkatołowej

- szczypta soli

- pół kostki miękkiego masła

- 300g cukru

- 150g rodzynek

- 100g obranych ze skórki i poseikanych pomidorów

Mikserem ucieramy masło z cukrem. Dodajemy mąkę, jaja, proszek, gałkę i cynamon, mieszamy. Dodajemy pomidory i rodzynki.

Przekładamy do wysmarowanej formy. Pieczemy prawie godzinę na 170 stC. Ale pachnie!

"Naleśniki z łososiem na przystawkę"

Co robić, jak goście są już w drodze, a w domu nie ma za wiele do jedzenia? Ja się ratuję naleśnikami z łososiem. Są szybkie w przygotowaniu, łatwe i efektowne na talerzu. A że do tego smaczne?

"Naleśniki z łososiem na przystawkę"

- kilka usmażonych naleśników

- kubek kwaśnej śmietany

- kilka plastrów wędzonego łososia

- gałązki świeżego koperku

- pół cytryny

Naleśniki posmarować kwaśną śmietaną, położyć plastry łososia, posypać posiekanym koperkiem i skropić sokiem cytrynowym. Zwinąć naleśniki w rulon i pokroić w neiduże, ukośne kawałki.

Ułożyć na półmisku i podawać na zimno jako przystawkę.

Bób Anity

- Kupiłam bób - powiedziałam do Anity, patrząc na nią z nadzieją nad niedojedzoną jeszcze sałatką. Sałatka stała przede mną. Anita, jak i inne osoby szczuplejsze ode mnie, piła tylko zieloną herbatę. Jednak moje pytanie wyraźnie ożywiło jej spojrzenie i spowodowało, że oczy rozbłysły wewnętrznym światłem.

- Bób - powiedziała. - Taki świeży to ja bym zrobiła po prostu tak...

"Bób Anity"

- pół kilo świeżwego bobu

- 2-3 ząbki czosnku

- sól, pieprz

- dobra oliwa

Bób ugotować w osolonej wodzie. Niestety: obrać!

Czosnek też obrać, posiekać, utrzeć najlepiej w moździerzu z solą i oliwą na kremowy sos. Dosmaczyć ew. pieprzem.

Wymieszać sos z bobem i podawać.

Wypróbowałam. Rzeczywiście znakomite!

Aha, jeszcze można wymieszać z koperkiem!

Leczo mojej Mamy

Kuchnia mojej Mamy nigdy nie byla nudna. Nawet za czasów "głębokiej komuny" po kuchni porozkładane leżały książki kucharskie poprzetykane odręcznie zapisanymi karteluszkami z przepisami na zagraniczne cudowności. Np. z Węgier mama wróciła zauroczona papryką i tym, co można z niej wyczarowywać. A przede wszystkim przywiozła przepis na "leczo", które zagościło w naszym domu na długie lata. Oczywiście najlepiej przygotowywać je latem, kiedy papryka jest tania i aż pęka od witamin, zamiast od zimowej chemii mającej ja utrzymać w dobrej kondycji...;)

"Leczo mojej Mamy"

-1 kg papryki

- 1 duża cebula

- 2 ząbki czosnku

- 1 kg obranych ze skórki pomidorów

- sól

-pieprz

-papryka w proszku

- zioła, np. tymianek bądź oregano

Paprykę oczyścić, wyrzucić pestki, pokroić na cząstki. Pomidory pokroić w kostkę. Cebulę i czosnek posiekać.

W dużym rondlu rozgrzewamy kilka łyżek oleju.Wrzucamy kolejno cebulę i czosnek, podsmażamy na szklisto. Wrzucamy paprykę, smażymy kilka minut, dodajemy pomidory. Wszystko dusimy razem, dosmaczając przyprawami i ziołami.

Potrawie świetnie robi dorzucenie ostrej, paprycznej kiełbaski pokrojonej w plastry.

Sałatka z emmentalerem miętą pachnąca

Przepis na tę sałatkę wydawał mi się zawsze tak banalnie prosty, że nawet nie próbowałam go zrobić. Bo co może wyjść dobrego , jeśli nie włoży się większego wysiłku w przygotowanie? Jakiś banał kulinarny... Ale mięta w ogródku szaleje, zarastając inne rośliny. Pomyślałam:basta! Zrobię z tobą porządek...

I zrobiłam sałatkę. Delikatną, zaskakująco odświeżającą, nieagresywną w swoich miętowych woniach ;)

Zapomniałabym... Moja córka kończy dzisiaj 23 lata. Kupiła sobie krem pod oczy;) Phi! Lepiej by przyłożyła plastry pokrojonej brzoskwini :)))

"Sałatka z emmentalerem i miętą"

- 2-3 pomidory, twarde

-ok.200g sera pokrojonego w niewielką kostkę

- 2 ząbki posiekanego czosnku

- kilka gałązek mięty drobno porwanej

- sól, pieprz

- kilka listków bazylii

- 3-4 łyżki dobrej oliwy

Tak naprawdę, to tylko pokroić pomidory w kostkę, lekko odsączyć i połączyć z pozostałymi składnikami. Polać oliwą. Sałatka jest pyszna, ale nie może zbyt długo czekać na konsumpcję.