Bułeczki porzuconej żony

Na smuteczki najlepsze są bułeczki. Brzmi jak slogan reklamowy? A figa! To naprawdę działa. I nie musieli tego dowodzić "amerykańscy naukowcy" ;)...

Owszem, można się podeprzeć odkryciami, że węglowodany sprzyjają wydzielaniu endorfin, które uwolnione do krwi poprawiają nasz nastrój. Albo jakoś tak ;).

Ale i bez tego wiadomo, że nic tak nie koi naszych zmysłów, jak snujący się po domu zapach pieczonego ciasta. A jak jest to jeszcze ciasto drożdżowe...

"Słodkie bułeczki porzuconej żony"

- ok.450g mąki pszennej

- 2 dag drożdży

- 1szklanka cieplego mleka

- 2 żółtka

- 8 dag masła

- pół szklanki cukru+łyżka

- łyżka oliwy

-szczypta soli

Do posypania:

-cukier zmieszany z cynamonem

-cukier kryształ

- trochę posiekanych migdałów zmieszanych z cukrem

- ew. mak

- jedno roztrzepane jajo

Z pół szklanki mleka, drożdży i łyżki cukru robimy zaczyn drożdżowy.

Żółtka ubijamy z cukrem.

Masło topimy.

Do malaksera wsypujemy mąkę, wlemamy mleko, zaczyn, ubite żółtka, oliwę. Wyrabiamy na niskich obrotach. /Albo ręką, jeśli bez malaksera/. Dodajemy tłuszcz i sól. Odstawiamy do wyrośnięcia.

Wykładamy na wysypany mąką blat, formujemy wałek i kroimy na plastry. Z każdego formujemy zgrabną bułeczkę i układamy na blasze wyłożonej papierem do pieczenia lub dobrze wysmarowanej tłuszczem.

Smarujemy z wierzchu roztrzepanym jajem i posypujemy. Albo cukrem z cynamonem, albo z migdałami. Co się lubi.

Czekamy jeszcze kwadransik i wstawiamy do cieplego piekarnika. Pieczemy ok. 20min na 180stC.